Uniformen passen!
Door: Meggy
Blijf op de hoogte en volg Meggy en Carola
26 Juli 2016 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth
Hallo allemaal!
Vandaag was een bijzondere dag voor ons, want we zijn op een van de basisscholen voor drie kinderen van ons sponsorgeld een winter uniform wezen kopen. We gingen vanmorgen meteen met mama Gladys op pad richting de school, waar de kinderen uit de klas werden geplukt om hun uniform te passen. Ze waren alle drie blij verrast en hartstikke blij met hun nieuwe, maar bovenal warme schoolkleding. Het is al een paar weken aardig koud, en nu kunnen ze dus eindelijk warm aangekleed naar school.
Mama Gladys vertelde ons op weg naar huis over hoe leraren omgaan met de kinderen. Er is nog steeds een ding tussen blanken en zwarten. Sommige kinderen van Door of Hope zijn weleens baviaan genoemd door een leraar/lerares of ze zeggen gewoon dat een kind dom is. Ook mogen zij niet lachen in de klas of plezier hebben, terwijl blanken dat wel mogen. Ook zagen wij een paar rapporten van kinderen, waar ze heel hard en bot dingen opschrijven over de kinderen, zoals: "is te luidruchtig, kan zich niet concentreren, te speels". Helaas kijken de leraren niet naar de oorzaak van het gedrag van de kinderen. Wij vonden het heel erg om te horen. Kinderen leren juist het beste als ze happy zijn en sommige leraren verbieden dat hier. En dat ze onderscheid maken tussen blank en zwart, zo erg voor de kinderen. Mama Gladys vertelde dat ze heel blij is met mensen zoals wij, die met de kinderen omgaan en hen zien als mens, i.p.v. veroordelen op huidskleur.
Mama Gladys noemde ons haar angels en dochters. Ze kon niet onder woorden brengen hoe blij ze was met dit gebaar. Ze stond erop dat er een foto werd gemaakt van ons, samen met de kinderen in hun nieuwe uniform. Heel ongemakkelijk in een kantoortje met twee directrices die je aan lopen te staren, maargoed: deden we natuurlijk wel even en ook leuk als herinnering voor later :)
Bij Door of Hope hebben we onze gegevens in een boek achtergelaten. We krijgen dan af en toe een mailtje, zodat we op de hoogte blijven van wat er gebeurd bij Door of Hope, heel erg leuk!
Eenmaal weer thuis hebben we met de kleintjes met de door ons zelfgekochte bouwblokken gespeeld. Dit vonden zij super leuk en bovenal heel interessant: het omgooien van torens en het wegsmijten van blokjes waren favoriet ;)
We hebben de kinderen daarom ook meteen na het spelen geleerd dat zij wanneer zij er klaar mee zijn het speelgoed op moeten ruimen. Toen alles was opgeruimd, kwam er een al wat ouder meisje thuis van school. Die vond de blokken ook wel interessant, dus hoppa: de tas met blokken ging weer open! Konden we haar ook meteen na afloop weer leren om het ook op te ruimen, want dat zit er totaal niet in/ zijn ze totaal niet gewend. Vandaar ook dat er bijna niets meer compleet is, en dat is natuurlijk zonde.
Deze week zijn we ook begonnen met huiswerkbegeleiding. De kinderen hebben allemaal verschillende soorten huiswerk; de ene heeft rekenen, de ander moet iets lezen, het een is Engels en het andere Afrikaans, etc. Het Afrikaans is heel grappig, wij kunnen het gewoon lezen en begrijpen.
Liefs, Carola en Meggy.
Vandaag was een bijzondere dag voor ons, want we zijn op een van de basisscholen voor drie kinderen van ons sponsorgeld een winter uniform wezen kopen. We gingen vanmorgen meteen met mama Gladys op pad richting de school, waar de kinderen uit de klas werden geplukt om hun uniform te passen. Ze waren alle drie blij verrast en hartstikke blij met hun nieuwe, maar bovenal warme schoolkleding. Het is al een paar weken aardig koud, en nu kunnen ze dus eindelijk warm aangekleed naar school.
Mama Gladys vertelde ons op weg naar huis over hoe leraren omgaan met de kinderen. Er is nog steeds een ding tussen blanken en zwarten. Sommige kinderen van Door of Hope zijn weleens baviaan genoemd door een leraar/lerares of ze zeggen gewoon dat een kind dom is. Ook mogen zij niet lachen in de klas of plezier hebben, terwijl blanken dat wel mogen. Ook zagen wij een paar rapporten van kinderen, waar ze heel hard en bot dingen opschrijven over de kinderen, zoals: "is te luidruchtig, kan zich niet concentreren, te speels". Helaas kijken de leraren niet naar de oorzaak van het gedrag van de kinderen. Wij vonden het heel erg om te horen. Kinderen leren juist het beste als ze happy zijn en sommige leraren verbieden dat hier. En dat ze onderscheid maken tussen blank en zwart, zo erg voor de kinderen. Mama Gladys vertelde dat ze heel blij is met mensen zoals wij, die met de kinderen omgaan en hen zien als mens, i.p.v. veroordelen op huidskleur.
Mama Gladys noemde ons haar angels en dochters. Ze kon niet onder woorden brengen hoe blij ze was met dit gebaar. Ze stond erop dat er een foto werd gemaakt van ons, samen met de kinderen in hun nieuwe uniform. Heel ongemakkelijk in een kantoortje met twee directrices die je aan lopen te staren, maargoed: deden we natuurlijk wel even en ook leuk als herinnering voor later :)
Bij Door of Hope hebben we onze gegevens in een boek achtergelaten. We krijgen dan af en toe een mailtje, zodat we op de hoogte blijven van wat er gebeurd bij Door of Hope, heel erg leuk!
Eenmaal weer thuis hebben we met de kleintjes met de door ons zelfgekochte bouwblokken gespeeld. Dit vonden zij super leuk en bovenal heel interessant: het omgooien van torens en het wegsmijten van blokjes waren favoriet ;)
We hebben de kinderen daarom ook meteen na het spelen geleerd dat zij wanneer zij er klaar mee zijn het speelgoed op moeten ruimen. Toen alles was opgeruimd, kwam er een al wat ouder meisje thuis van school. Die vond de blokken ook wel interessant, dus hoppa: de tas met blokken ging weer open! Konden we haar ook meteen na afloop weer leren om het ook op te ruimen, want dat zit er totaal niet in/ zijn ze totaal niet gewend. Vandaar ook dat er bijna niets meer compleet is, en dat is natuurlijk zonde.
Deze week zijn we ook begonnen met huiswerkbegeleiding. De kinderen hebben allemaal verschillende soorten huiswerk; de ene heeft rekenen, de ander moet iets lezen, het een is Engels en het andere Afrikaans, etc. Het Afrikaans is heel grappig, wij kunnen het gewoon lezen en begrijpen.
Liefs, Carola en Meggy.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
