Laatste dag Door of Hope
Door: Carola
Blijf op de hoogte en volg Meggy en Carola
29 Juli 2016 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth
Hallo,
Vandaag was alweer onze laatste dag bij Door of Hope.
We hebben vandaag veel geknuffeld met alle kindjes.
Ook hebben we nog een activiteit gedaan: schilderijtjes maken van wegwerpbordjes, stickers en stiften.
Aan het einde van de middag wilden we nog een foto maken en mama Gladys stelde voor om dat te doen met alle kinderen die op dat moment thuis waren.
Buiten zagen we dat onze driver er al stond, maar we wilden nog wel even afscheid nemen!
We gingen onze tassen pakken en toen we naar voren liepen zaten ineens alle kinderen in de woonkamer. Wij moesten ook gaan zitten.
Om de beurt gingen een paar kinderen iets zeggen, zo lief.
Ze bedankten ons voor alles wat we gedaan hadden en voor het speelgoed en alle leuke dingen.
Een van de oudste zei dat ze ons als vriendinnen en zussen zag en ze moest bijna huilen tijdens haar speech.
Mama Gladys gaf ook nog een woordje. Ze zei o.a. dat de kinderen al snel naar ons toekwamen, niet omdat we zoveel deden, maar omdat we een goed hart hebben. Ze was ervan overtuigd dat God ons gebracht had en dat we ooit nog eens terug zouden komen.
We zijn haar 'daugthers' en zijn altijd in hun hart. Ze wenst dat al onze dromen en wensen uitkomen.
Overladen met al die lieve woorden gaven we iedereen nog een allerlaatste knuffel en toen moesten we echt gaan.
We waren er allebei best emotioneel van; zo overwachts al die lieve woorden.
En we kregen ook nog een cadeautje; een heel lief kaartje voor ons allebei, een armbandje en haarbandje van kraaltjes.
Vanavond zijn we met onze huisgenootjes uit eten gegaan. Morgen gaan we backpacken voor vijf dagen!
Liefs,
Carola en Meggy
Vandaag was alweer onze laatste dag bij Door of Hope.
We hebben vandaag veel geknuffeld met alle kindjes.
Ook hebben we nog een activiteit gedaan: schilderijtjes maken van wegwerpbordjes, stickers en stiften.
Aan het einde van de middag wilden we nog een foto maken en mama Gladys stelde voor om dat te doen met alle kinderen die op dat moment thuis waren.
Buiten zagen we dat onze driver er al stond, maar we wilden nog wel even afscheid nemen!
We gingen onze tassen pakken en toen we naar voren liepen zaten ineens alle kinderen in de woonkamer. Wij moesten ook gaan zitten.
Om de beurt gingen een paar kinderen iets zeggen, zo lief.
Ze bedankten ons voor alles wat we gedaan hadden en voor het speelgoed en alle leuke dingen.
Een van de oudste zei dat ze ons als vriendinnen en zussen zag en ze moest bijna huilen tijdens haar speech.
Mama Gladys gaf ook nog een woordje. Ze zei o.a. dat de kinderen al snel naar ons toekwamen, niet omdat we zoveel deden, maar omdat we een goed hart hebben. Ze was ervan overtuigd dat God ons gebracht had en dat we ooit nog eens terug zouden komen.
We zijn haar 'daugthers' en zijn altijd in hun hart. Ze wenst dat al onze dromen en wensen uitkomen.
Overladen met al die lieve woorden gaven we iedereen nog een allerlaatste knuffel en toen moesten we echt gaan.
We waren er allebei best emotioneel van; zo overwachts al die lieve woorden.
En we kregen ook nog een cadeautje; een heel lief kaartje voor ons allebei, een armbandje en haarbandje van kraaltjes.
Vanavond zijn we met onze huisgenootjes uit eten gegaan. Morgen gaan we backpacken voor vijf dagen!
Liefs,
Carola en Meggy
-
31 Juli 2016 - 18:03
Marieth:
Fijne hoor om te lezen hoe dankbaar en blij de kinderen en mama Cladys zijn(waren) met jullie bezoek. Mooi e spulletjes hebben jullie voor ze gekocht. Nog lang zullen ze jullie herinneren door de cado's die ze van jullie hebben gehad. Voor de komende dagen veel plezier en geniet maar met jullie 'trektocht' door Zuid Afrika. Nog een nieuwe ervaring die jullie mogen ervaren. Groetjes Marieth
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
